Lukas 3:1-6

 Ang Santos nga Ebanghelyo sumala ni San Lukas 3:1-6 (Sun. Dec. 8, 2024 Ikaduhang Domingo sa Adbiyento)

Ikanapulog lima ka tuig kadto sa pagmando ni Emperador Tiberius. Si Poncio Pilato maoy gobernador sa Judea, si Herodes maoy nagmando sa Galilea ug si Felipe nga iyang igsoon maoy pangulo sa kayutaan sa Iturea ug sa Trakonite samtang si Lisanias maoy namunoan sa Abilena. Si Annas ug si Caifas maoy mga pangulong pari. Niini gayong panahona ang mensahe sa Dios miabot kang Juan nga anak ni Zacarias didto sa dapit nga awaaw. Busa gilukop pagtaak ni Juan ang tibuok kayutaan nga kasikbit sa Suba sa Jordan ug nagwali siya. Siya miingon, “Hinulsoli ug biyai ang inyong mga sala ug pabunyag kamo ug pasayloon kamo sa Dios.” Sumala ni propeta Isaias sa iyang basahon : “May nagsinggit didto sa kamingawan : ‘Andama ninyo ang dalan alang sa Ginoo. Himoang tul-id ang Iyang agianan ! Abunohi ninyo ang tanang walog, pataga ang tanang bungtod ug bukid ; tul-ira ang mga nagliko-likong dalan, hapsaya ang mga libaungong dalan. Ug makita sa tanang tawo ang kaluwasan gikan sa Dios !’”

Pamalandong :

MAGMALINAWON PA BA KAHA ANG KALIBOTAN ?

Magkahigalaay pa ba kaha ang mga Kristiyanos ug mga Muslim ? Maulian ug Molambo pa ba kaha ang ekonomiya? Matarong pa ba kaha ang dagan sa atong politika ? Maundang pa ba kaha ang kurakot diha sa gobyerno ? Mawala pa ba kaha ang druga sa atong katilingban ? Maluwas pa ba kaha sa kapobrehon ang daghang mga tawo ? Sa pag-atubang ning mga pangutanaha, dili kalikayan nga abuton kita’g kadiskurahe. Mura man gud og ngitngit na kaayo ang padulngan sa kalibutan karon, ilabina sa mga kabos nga nasod sama sa Pilipinas. Ang kalisod ug kasakit sa mga tawo nagpatongpatong ug daw wala kitay makita nga kasulbaran sa mga suliran.   Apan, ning panahon sa Adbyento ang liturhiya nagdasig kanato nga magpabiling masaligon ug malaumon sa makaluwas nga lihok sa Ginoo. Muabot ang panahon kanus-a ang Dios mopalingkawas kanato gikan sa tanang kalisod ug kasakit. Wala kita masayod sa takna kun kanus-a Niya kini buhaton, apan makasiguro kita nga Iya gayod kining himoon sama sa Iyang pagluwas sa katawhan sa Israel gikan sa kamot sa mga kaaway ug ilabi na gayod gikan sa gahum sa sala.

Ang Ebanghelyo karong Domingoha gisugdan sa usa ka pasiuna nga makasaysayon : “Sa ika-15 ka tuig sa paghari ni emperador Tiberio, kanus-a si Poncio Pilato maoy gobernador sa Juda, ug si Herodes nagmando sa Galilea ; ug ang iyang igsoon nga si Felipo nagmando sa Ituria ug Traconitide . . . kanus-a si Anas ug Caifas maoy labawng pari, ang Pulong sa Dios miabot kang Juan, anak ni Zacarias, didto sa disyerto.” Dili tuyo ni San Lukas ang pagsulat og kasaysayan kondili ang pagpakita nga dihay higayon sa kasaysayan kanus-a ang Dios nihimo og lakang aron pagluwas sa Iyang katawhan. Gisugdan kini sa Dios pinaagi sa pagdasig kang Juan sa pagsangyaw ug sa pag-andam sa Iyang pag-abot.

Sa maong panahon, ang mga Israelita nag-antos pag-ayo gumikan sa Romanhong imperyalismo. Ang ilang kasinatian dili layo sa ato : nag-antos sila sa grabe nga pagpangurakot sa ilang mga kadagkoan, sa pagkabahinbahin sa ilang katawhan, sa pagkawala sa pagtoo, sa pagrebelde sa mga tawo, ug uban pa. Ingon niini ang ilang kahimtang sa dihang nagsugod ang Diosnong buhat sa pagpangluwas. Busa, dili kita angay nga mawad-an og paglaum sa atong kahimtang karon. Hinoon, makighiusa kita sa tibuok Simbahan sa pag-ampo ning panahon sa Adbyento nga muabot na ang Ginoo sa atong kinabuhi aron sa pagdala’g kaluwasan para kanatong tanan. Aron maandam ang mga Israelita sa pag-abot sa Manluluwas, si Juan nagsangyaw pinaagi sa pag-ingon: “Andama ang dalan sa Ginoo, tul-ira ang Iyang agianan. Abunohi ang mga walog ug pataga ang mga bungtod ug bukid. Tul-ira ang tanang hiwi ug taronga ang gansanggansangon, ug ang tanang tawo makakita sa kaluwasan sa Dios.” Kining maong mensahe importante usab para kanato karon nga nagpaabot sa Ginoo nga Manluluwas. Unsa man ang dalan nga angay natong tul-iron ? Unsa pa kondili ang atong kinabuhi ug mga binuhatan mismo. Undangon na nato ang mga bisyo ug mga buhat nga salawayon. Biyaan nato ang mga buhat nga makadaot kanato ug sa atong isigkatawo. Unsa man ang mga walog nga angay natong abunohan ? Unsa pa kondili ang atong mga kakulangon sa kinabuhi – kakulang sa disiplina, pagsabot, paghigugma, pagpaambit, pagpasaylo, pagtabang ug uban pa. Unsa man ang mga bungtod ug bukid nga angay natong patagon ? Unsa pa kondili ang atong garbo ug kamapahitas-on. Angay kita nga makakat-on sa pagpaubos sa atong kaugalingon, pagpaminaw sa opinyon sa uban, pagtahod sa kultura ug pagtoo sa isigkaingon, ug uban pa. Kon mahimo nato kini, sigurado nga dili na magdugay ang kaluwasan nga atong gipangandoy. Nindot kaayo ang pag-ampo ni San Pablo nga nagkanayon: “ Hinaut nga ang inyong gugma motubo ug magdala kaninyo sa mas lawom pa nga kahibalo ug mas tin-aw nga panabot sa unsay maayo, aron nga mahimo kamo nga limpyo'g kasingkasing ug dili salawayon  alang sa pag-abot ni Cristo. Mapuno unta kamo sa mga bunga sa katarong nga magagikan kang Cristo Jesus, alang sa himaya ug pagdayeg sa Dios.”

Mga punto nga angay'ng hatagan ug pagtagad :

1.    Unsa man ang mga bahin sa atong kinabuhi nga kinahanglan pa natong tul-iron ug patagon?

2.    Unsa may angay natong buhaton karon aron nga mapahiluna ang atong relasyon uban sa Dios, sa atong isigkatawo, ug bisan gani sa atong kaugalingon ?

pohsiBtebAyU