Juan 4:5-42

 Ang Santos nga Ebanghelyo sumala ni San Juan 4:5-42 (Sun. Mar. 12, 2023)

Nahiabot Siya sa usa ka lungsod sa Samaria nga ginganlag Sikar nga dili layo sa yuta nga gihatag ni Jacob ngadto sa iyang anak nga si Jose. Atua didto ang atabay ni Jacob. Milingkod si Jesus tupad sa atabay kay gikapoy man Siya sa panaw. Mga alas dose na kadto sa udto. Niining tungora ang mga tinun-an ni Jesus miadto sa lungsod aron pagpalit ug pagkaon. Unya miabot ang usa ka babayeng Samaryanhon aron pagkalos ug tubig. Miingon si Jesus kaniya, “Paimna ra Ko.” Ang babaye mitubag, “Judio Ka ug ako Samaryanhon, unya nganong nangayo ka man kanakog tubig nga mainom ?" (Kay ang mga Judio gud ug ang mga Samaryanhon wala may panagsandurotay.) Si Jesus mitubag, “Kon nasayod ka pa unta sa gasa sa Dios, ug kon kinsa kining nangayo kanimog tubig, mangayo ka gayod unta Kaniya ug hatagan ka Niyag tubig nga naghatag sa kinabuhi.” Ang babaye miingon, “Sir, wala kay timba ug lawom ang atabay. Asa ka man magkuha nianang tubiga ? Kining atabaya hinatag sa among katigulangan nga si Jacob ug siya ug ang iyang mga anak ingon man ang iyang mga kahayopan miinom gikan niini. Labaw ka pa ba diay kang Jacob ?” Si Jesus mitubag, “Ang moinom niining tubiga uhawon pag-usab apan ang moinom sa tubig nga Akong ihatag kaniya dili na gayod uhawon. Kay ang tubig nga Akong ihatag mahimo diha kaniya nga usa ka tuboran nga mohatag ug buhing tubig ug kinabuhing walay kataposan.”

Ang babaye miingon, “Sir, hatagi ako niining tubiga aron dili na ako uhawon ug dili na usab ako moanhi sa pagkalos.” Ug giingnan siya ni Jesus, “Lakaw, tawga ang imong bana ug balik nganhi.” “Wala akoy bana,” miingon ang babaye. Si Jesus mitubag, “Husto ang giingon mo nga wala kay bana. Diha kay lima ka bana ug ang lalaki nga imong gikaipon karon dili tinuod mong bana. Tinuod ang imong gisulti kanako.” Ang babaye miingon, “Sir, nagtuo ko nga propeta Ka. Ang among mga katigulangan nga Samaryanhon nagsimba sa Dios dinhi niining bukira apan kamong mga Judio nag-ingon nga kinahanglang sa Jerusalem gyod simbahon ang Dios.” Si Jesus miingon kaniya, “Babaye, tuohi Ako nga moabot ang panahon nga dili na kamo mabalaka asang dapita simbaha ang Amahan—dinhi ba niining bukira o sa Jerusalem. Kamong mga Samaryanhon wala makaila sa inyong gisimba apan kaming mga Judio nakaila sa among gisimba kay ang kaluwasan naggikan man sa mga Judio. Apan hapit na moabot ang panahon ug karon ania na nga ang matuod nga magsisimba magsimba sa Amahan diha sa espiritu ug sa kamatuoran. Mao kini ang mga magsisimba nga gusto sa Amahan nga maoy magsimba Kaniya. Ang Dios Espiritu ug kadtong magsimba Kaniya kinahanglang magsimba diha sa espiritu ug sa kamatuoran.” Miingon kaniya ang babaye, “Nasayod ako nga moanhi ang Mesiyas nga ginganlag Cristo. Inig-abot Niya, Iya kitang sultihan sa tanan.” Si Jesus mitubag, “Ako nga nakigsulti kanimo mao Siya.”

Niadtong higayona nahibalik ang mga tinun-an ni Jesus ug natingala sila pag-ayo sa pagkakita nila nga nakigsulti Siya sa usa ka babaye. Apan walay usa kanila nga nakapangutana sa babaye kon unsay iyang gusto, o nangutana kang Jesus nganong nakigsulti Siya sa babaye. Unya gibiyaan sa babaye ang iyang banga ug mibalik siya sa lungsod ug giingnan niya ang mga tawo, “Dali kamo ug tan-awa ninyo ang tawo nga misulti kanako sa tanan nga akong nabuhat. Siya na ba kaha ang Mesiyas ?” Busa namiya sila sa lungsod ug nangadto kang Jesus.

Niadtong higayona ang mga tinun-an miagda kang Jesus, “Rabi, kaon na !” Apan Siya mitubag, “May pagkaon Ako nga wala ninyo hisayri.” Busa ang mga tinun-an nagpangutan-anay, “May nagdala ba kaha Kaniyag pagkaon ?” Si Jesus miingon kanila, “Ang Akong pagkaon mao ang pagtuman sa kabubut-on sa nagpadala Kanako ug sa paghuman sa buluhaton nga Iyang gipabuhat Kanako. Dili ba nag-ingon man kamo mga upat pa ka bulan una moabot ang ting-ani ? Apan tan-awa ninyo ang kaumahan : hinog na ang mga bunga ug husto nang anihon ! Ang nag-ani makadawat ug suhol ug hiposon niya ang mga abot alang sa kinabuhing walay kataposan aron mangalipay ang nagpugas ug ang nag-ani. Kay husto ang giingon, ‘Lain ang magpugas ug lain ang mag-ani.’ Gipadala ko kamo aron mangani sa wala ninyo hagoi. Ang uban maoy naghago ug kamo ang nabulahan sa ilang hinagoan.”

Daghan sa mga Samaryanhon niadtong lungsora nanuo kang Jesus kay ang babaye miingon man, “Gisultihan ako Niya sa tanan kong nabuhat.” Busa sa pag-abot sa mga Samaryanhon, gihangyo nila si Jesus nga magpabilin uban kanila. Ug nagpabilin Siya didtog duha ka adlaw. Daghan pa gayod ang nanuo kang Jesus tungod sa Iyang gisulti. Giingnan nila ang babaye, “Mituo na kami karon dili na tungod sa imong gisulti kondili tungod kay kami mismo nakadungog Kaniya ug nasayod kami nga Siya mao gayod ang Manluluwas sa kalibotan.”

Pamalandong :

GIUHAW BA KITA ?

Sa dili pa nato tubagon kining maong pangutanaha, atong hunahunaon nga adunay duha ka klaseng kauhaw : lawasnong kauhaw ug espirituhanong kauhaw. Ang lawasnong kauhaw maoy atong bati-on kon kita magdula, magtrabaho, o kaha, maluya sa paglakaw gikan sa layo’ng dapit ug anaa sa mainit nga lugar sama sa nasinati ni Cristo diha sa Ebanghelyo.

Ang espirituhanong kauhaw maoy masinati sa tawo nga nangita’g kahulogan sa iyang kinabuhi ug nangandoy sa tinuod nga kalipay. Mao usab kini ang bati-on sa tawo nga nagpuyo’g kinabuhi nga salawayon ug layo sa Dios. Ug mao usab kini ang pagbati sa tawo nga kulang sa pagtagad ug sa gugma gikan sa iyang isigkatawo. Ang babaye nga Samaryanhon diha sa Ebanghelyo adunay lawasnong kauhaw, apan labaw sa tanan, siya adunay kauhaw nga espirituhanon. 

Ang maong babaye nakigpuyo sa ika-6 na ka lalaki sa iyang kinabuhi. Diha nay lima ka bana nga nilabay ug nibiya kaniya. Giisip na siya’ng hugaw ug dakong makasasala sa katilingban. Diha sa Ebanghelyo, ang maong babaye nagkalos og tubig sa udtong dako (kasagaran magkalos sa sayong buntag ug sa palis kay bugnaw ang panahon) ug sa atabay nga layo sa kasilinganan (ang atabay ni Jacob). Ngano man ? Kini tungod kay naglikay siya nga magkalos og tubig uban sa kasilinganan ; wala siyay nawong nga maipakita sa mga tawo nga nakaila kaniya. Sa walay pagduhaduha, ang maong babaye nag-antos sa espirituhanong kauhaw !

Unsa may mas lisod nga bati-on – ang lawasnon ba o ang espirituhanong kauhaw ? Labing tinuod, ang pinakalisod nga kahimtang sa kauhaw mao ang kakulang sa gugma ug pagtagad. Daghan kanato dinhi, kon dili man gani kitang tanan, aduna usay espirituhanong kauhaw. Ang babayeng Samaryanhon maoy representante natong tanan, uban sa nagkalain-lain natong kahimtang ug kakulang. Pila man kanato dinhi ang wala makakita’g kahulogan sa kinabuhi ? Pila man kanato dinhi ang gibati’g kakapoy, kalaay, ug kawalay direksyon sa kinabuhi ? Pila man kanato dinhi ang nagpuyo sa sala ug naulaw na sa Ginoo ug sa isigkatawo ? Pila man kanato dinhi ang kulang sa pansin, kulang sa higala, ug kulang sa gugma ?

Diha sa Ebanghelyo, ang babaye wala hukmi ug wala panghimaraota sa Ginoo. Si Jesus ningduol ug nakighinabi kaniya uban sa dakong respeto. Talagsaon kaayo kining Iyang gibuhat tungod kay alang sa mga Judiyo ang pagpakigsulti sa usa ka babaye diha sa lugar pangpubliko dili angay’ng buhaton sa usa ka lalaki. Gawas pa niana, ang mga Judiyo gidid-an usab sa pagduol sa mga Samaryanhon, nga ilang giisip nga mahugaw nga katawhan. Apan, si Jesus wala magpanuko sa pagduol sa babaye ug sa pagpakig-estorya kaniya. Kini magpakita kanato nga para sa Dios ang matag tawo, bisan kinsa kini ug bisan unsa ang binuhatan, angay nga higugmaon ug luwason.

Bisan sa iyang salawayong kahimtang, ang babaye wala hukmi ug wala kondenaha ni Jesus. Hinoon, gigiyahan siya ni Jesus aron makakita'g kahayag ug magsugod og bag-ong kinabuhi. “Sulayi ang laing TUBIG” – kini mao ang hagit ni Jesus sa maong babaye. Ug kini usab ang Iyang panawagan kanatong tanan ning panahon sa Kwaresma. “Sulayi pagpangita’g laing TUBIG.” Si Kristo nagdapit kanato sa pag-inom sa tubig nga Iyang gidala kay human niini dili na kita bati-on pa’g kauhaw.  Ang bag-o ug buhing tubig mao ang gugma sa Dios diha ni Jesus nga madawat sa tawo pinaagi sa Espiritu Santo. Ang buhing tubig nga magagikan sa kasingkasing sa Dios mao lamang ang maghatag og tinuod nga katagbawan kanatong tanan.

Busa ning Kwaresma, susihon nato sa mainampoong paagi ang mga matang sa kauhaw nga atong nasinati karon. Kon, gibati nato ang kahigwaos ug kakulang sa makahuloganong kinabuhi, nan mag-ampo kita nga mahiduol sa Ginoong Jesus. Paminawon nato Siya ug sundon ang Iyang kabubut-on sa atong kinabuhi. Pahari-on nato ang gugma ni Jesus diha sa atong kinabuhi sa matag adlaw ug ipaambit nato kini ngadto sa uban, diha sa atong pamilya ug sa atong kasilinganan. Labing siguro, kon mahitabo na kini, maato ang usa ka makahuloganon ug malipayon nga kinabuhi.

pohsiBtebAyU